11 mei 2016
🇳🇴
vanuit Noorwegen
Het wordt saai (zouden sommige mensen denken)! Alweer mooi weer. Gisteren nog wat wind en regen in de namiddag. Nu weer prachtig weer windkracht 3, ca 12 graden en een zonnetje. Brandzalf hebben we
tot nu toe elke dag nodig gehad.
Vandaag op de platvis. Wiegert en Zeepier zijn eerst wadwurmen wezen steken op het wad voor de deur. Elke boot een stuk of 30 wadwurmen.
Zeepier met de bemanning gaat eerst naar een baaitje aan de vaste
wal om het daar te proberen. Weinig succes, dus maar snel over gestoken terug naar Leka om ons geluk te zoeken op een plek waarvan wij weten dat er ca 4 jaar geleden een visfarm lag. Gisteren
vingen de mannen op de andere boot daar nog een paar scharren en schollen aan stukken makreel. Het met dus met wadwurmen 100 keer beter gaan. Onderweg horen we al over de marifoon dat op de andere
boot die daar direct naar toe is gegaan al verschillende grote schollen gevangen zijn. Eenmaal aangekomen staan al snel de hengels krom en komt de ene na de andere schol binnen. Vlakbij ligt een
boot met 4 Duitsers erin die moeten een minderwaardigheidscomplex opgelopen zijn. We hebben hen geen enkele vis zien vangen, terwijl onze boot alleen al 25 schollen heeft van meer dan 40 cm per
stuk (de grootste is 58 cm).
Op de andere boot die ook steeds in het zicht van de Duitsers was hebben ze er een stuk of 35. Die Duitsers hebben niet in de gaten dat wij met wadwurmen vissen!
We zitten al bijna aan ons quotum en die schollen moeten dus gefileerd worden omdat we anders veel te veel hebben (ze passen overigens in geen van onze pannen!). Om 15:00 uur houden we het daarom
voor gezien. Eenmaal thuis is er tijd om rustig thee te drinken in de zon.
Uiteindelijk hebben Zeepier, Wiegert en George 2,5 uur lang vis staan schoon te maken. Vanavond is de boel vroeg aan kant.
Het is nu 24:00 uur en buiten schemert het nog. Nog even een foto daarvan gemaakt uitkijkend vanuit ons huis, richting het noorden.
Niels verstelde dat hij ’s nachts om 03:00 uur gezien had dat het al
licht was. Toch altijd weer een bijzondere beleving die dagen met zoveel licht. Je raakt ook een beetje in de war. Geen avond gaat voorbij of het is na 12en voordat we naar bed gaan. Zeepier slaapt
met een raam op het oosten en heeft achter de gordijnen altijd een verhuisdeken opgehangen om de boel een beetje te verduisteren. Wiegert heeft dit jaar zijn voorbeeld gevolgd en kan nu zelfs
uitslapen tot 06:30. Morgen al weer de laatste dag voordat de terugreis begint.
